Voorwaar!

vrijdag, januari 02, 2009

Still

We zijn ondertussen al 2 januari. 2009 is al 26 uren oud. Althans in onze contreien, want in Nieuw-Zeeland zitten ze al 12 uur verder; daar is het nieuwe jaar stilaan een koe die in de sloot sukkelt. 26 uren in 2009 en daar komt die leegte weer dartel aangedwarreld. Venijnig niettemin, als koolstofmonoxide in de vacht van een warme kachel. Die je vervolgens bij de haren grijpt en je modder doet proeven terwijl de regen in slow-motion neerplenst en kogels doorheen het geschreeuw scheren.

Was het maar zo, denk ik soms, dwaas die ik ben. Zoals ik ooit hoopte op een tweede zit; "om te weten hoe het voelt om af te zien" klonk het toen in de turquoise telefooncel. Niet alleen dwaas, maar ook nog eens arrogant op de koop toe.

Ik heb het gevoel dat mijn generatie doelloos dobbert op een rimpelloze plas, hunkert, halsreikend in het ijle uitkijkt naar wervelwinden om gemoederen en harten op te laaien.
Geef ons alstublieft die economische crisis en dat terrorisme! Dat ook wij met elkaar verbonden kunnen zijn, dat ook wij de nodige brokken miserie moeten slikken - zonder saus, langs de slokdarm, tergend traag. Dat ook wij terug ons leven, die onbestemde tijdspanne op deze bol, kunnen voelen als de op-uw-bakkes spuug die het werkelijk is.

Toe, geef ons een letter.
Of poepeklets.