Kroon

Mijn bed wordt bestempeld als 'grote twijfelaar'. Er waren tijden dat ik mijn bed kon zijn. Naar het schijnt is dat eigen aan tweelingen, astrologisch gezien toch, en hoewel ik volgens de officiële Juliaanse kalenderrekening geen tweeling zou mogen zijn, heeft een online astroguru mij ooit toevertrouwd dat Mercurius zo dicht bij mijn zon staat dat ik wel eens tweeling zou kunnen zijn. Toen ie er daar nog eens aan toevoegde dat ik 'een koning' was heb ik de UTP-kabel uitgetrokken en ben ik aan het gat beginnen graven. Soms met een lepeltje, soms met de blote hand, andere keren dan weer met een leeg bierflesje waar het etiket van verdwenen was. Als ik het mij goed herinner, was het Jupiler, een herinnering aan één van de vele barbecues in de ouderlijke tuin, met platte schaalkaarsen waarin de regendruppels van de vorige dag tevergeefs tegen de vlammende wiek sputteren maar uiteindelijk toch in de ijle lucht vergaan. O dierbaar België, land van de afdaken. Nu staat mijn bed in het gat en kan ik 's ochtends rechtstreeks over het tapijt rollen, mijn hoofd onder de gordijnen wrikken en de stad inkijken. Met mijn View-Master natuurlijk, de gepaste kroon voor een koninkrijk als het mijne.