Kutdichters
Wanneer een cafe verwordt tot kroeg is de leugen nooit veraf.
zondag, november 14, 2010
zaterdag, november 06, 2010
Cheers
Het publiek juicht, tiert, feest, weet met haar gezamenlijke ledematen geen blijf. Uitzinnig zijn ze, om die prachtgoal die vel-over-been-afrikaantjes op tv en het ontbrekende bruis uit hun plastic beker bier doen vergeten als ware het een lurk aan een sigaret in afwachting van de bus die weer eens te laat is. Uitzinnig zijn ze, de hooligans en vaders verenigd. De camera glijdt over de tribunes en we zien hun eendracht. Zo ook de gedwongenheid van hun eendracht, het laveren tussen schroom en groepsdruk. Zoals die man daar, die applaudiseert terwijl romdomrond het testosteron in de stembanden brult: ik ben ook blij, hoor.
zondag, februari 08, 2009
Aan jou
Doen alsof je de cadeau die je krijgt leuk vindt.
Typfouten maken en je toch herinneren wat je wilde zeggen.
Het begint terug te motregenen en je herkent hetzelfde gemis.
Dat vertrouwelijke gemis van altijd, de week voordien.
En 2 of drie druppels tussen de woorden heen.
Dat niets verandert, dat je zelf ook niet verandert.
Dat datzelfde gemis ook simultaan hoop herbergt.
Dat je beseft dat het plain old liefde is waar je naar verlangt.
Dat je dit leest in de hoop jezelf erin te herkennen is al genoeg.
Of je jezelf erin herkent is louter bijzaak.
Typfouten maken en je toch herinneren wat je wilde zeggen.
Het begint terug te motregenen en je herkent hetzelfde gemis.
Dat vertrouwelijke gemis van altijd, de week voordien.
En 2 of drie druppels tussen de woorden heen.
Dat niets verandert, dat je zelf ook niet verandert.
Dat datzelfde gemis ook simultaan hoop herbergt.
Dat je beseft dat het plain old liefde is waar je naar verlangt.
Dat je dit leest in de hoop jezelf erin te herkennen is al genoeg.
Of je jezelf erin herkent is louter bijzaak.
zaterdag, januari 31, 2009
Wijsheid
Dat met de leeftijd wijsheid komt, zijn maar een paar woorden op een scheurkalender of gekadreerd temidden een plastic frame, klaar voor de volgende maand, een volgende wijsheid.
Die in dat geval niet met de leeftijd, maar met de post komt.
Ik weet alleen dat ik bijleer.
Je kan je afvragen of dat iedere dag, iedere seconde of ieder jaar gebeurt. Ik ben geneigd te denken in termen van jaren. Scheurkalenders vernieuwen ook per jaar.
En trouwens, dat bijleren is ook nogal bij de haren gegrepen, voor zover ik het kan zien, met die beperkte levensjaren op mijn palmares, is dat bijleren niet meer dan de vallen van weleer in het heden herkennen.
Er terug in trappen, en jezelf herkennen.
Of erkennen. Dat is mijn wijsheid.
Misschien niet van dit jaar, maar wel van vandaag.
Die in dat geval niet met de leeftijd, maar met de post komt.
Ik weet alleen dat ik bijleer.
Je kan je afvragen of dat iedere dag, iedere seconde of ieder jaar gebeurt. Ik ben geneigd te denken in termen van jaren. Scheurkalenders vernieuwen ook per jaar.
En trouwens, dat bijleren is ook nogal bij de haren gegrepen, voor zover ik het kan zien, met die beperkte levensjaren op mijn palmares, is dat bijleren niet meer dan de vallen van weleer in het heden herkennen.
Er terug in trappen, en jezelf herkennen.
Of erkennen. Dat is mijn wijsheid.
Misschien niet van dit jaar, maar wel van vandaag.
zondag, januari 25, 2009
Man man man
Hectisch weekend achter de rug.
Een aantal sleutelwoorden in willekeurige en daardoor ook deels aan uw willekeur onderworpen volgorde: auto, barkrukken, Santa Claus met buttplug, filmfestival, bier, slaapgebrek, networking, rooie koppen, scheve koppen, afstandsbediening, roltrappen, Marlboro, kwinkslagen, taxichauffeur, paarse windmolens, hartstikke, ziekelijke dromen, experimentele film, stadsplan, flash, lachen.
Na al dat tumult Dr. Oetker in de oven en Marie Vinck op de beeldbuis.
En Jan Hoet die meer en meer op Kamiel Spiessens begint te lijken.
Morgen begint de werkweek; gewoon is al lekker genoeg.
Een aantal sleutelwoorden in willekeurige en daardoor ook deels aan uw willekeur onderworpen volgorde: auto, barkrukken, Santa Claus met buttplug, filmfestival, bier, slaapgebrek, networking, rooie koppen, scheve koppen, afstandsbediening, roltrappen, Marlboro, kwinkslagen, taxichauffeur, paarse windmolens, hartstikke, ziekelijke dromen, experimentele film, stadsplan, flash, lachen.
Na al dat tumult Dr. Oetker in de oven en Marie Vinck op de beeldbuis.
En Jan Hoet die meer en meer op Kamiel Spiessens begint te lijken.
Morgen begint de werkweek; gewoon is al lekker genoeg.
uitgebroed door Yptucide om
11:15 p.m.
|
0 echo's
zaterdag, januari 17, 2009
Onderweg naar morgen
Ik weet niet of ze een koppel waren, het leek me eerder een koppel in wording.
Althans in de hoop van de jongen, want het meisje, weifelend over de hele situatie - 's nacht, op het trottoir, richting his place- begon over haar maandstonden. Dat ze zelfs haar ding niet kon verversen, dat ze toch moeilijk midden in de nacht zijn buren kon lastigvallen met de vraag "Edde gij nog wa maandverband?". Zijn brein schakelde over op middel-lange-termijnmodus: ok, vanavond kan ik niet poepen.
- "Ik zal u maandverband kopen in de nachtwinkel."
- "Weet gij zeker nie oeveel datta kost?"
-"Ik 'e geld."
De man poneert zijn kapitaalkracht en koestert hoop voor na het bloeden.
Ze gaan de nachtwinkel binnen en ik loop door. Langs parkeerautomaten en vrouwenklerenwinkels. Intuïtief en onbewust kijk ik naar de tepels van de paspoppen en eenmaal bewust denk ik: Dat moet ik ook zeggen.
Want dit ben ik in mijn blote flikker, goed wetend dat achter de spiegel een verborgen camera staat, verbonden met de ogen van de wereld. Dit ben ik die van kindsbeen af niet kan pissen als er iemand naast mij staat, dit ben ik die draaierig wordt als ik zelfs maar op de schommel zit, dit ben ik die 's ochtends denkt "Vandaag is de dag dat ik verander" en een uur later toch de eerste sigaret van de dag opsteek en mij laat leiden door de klok die tikt en de aardbol die draait.
Althans in de hoop van de jongen, want het meisje, weifelend over de hele situatie - 's nacht, op het trottoir, richting his place- begon over haar maandstonden. Dat ze zelfs haar ding niet kon verversen, dat ze toch moeilijk midden in de nacht zijn buren kon lastigvallen met de vraag "Edde gij nog wa maandverband?". Zijn brein schakelde over op middel-lange-termijnmodus: ok, vanavond kan ik niet poepen.
- "Ik zal u maandverband kopen in de nachtwinkel."
- "Weet gij zeker nie oeveel datta kost?"
-"Ik 'e geld."
De man poneert zijn kapitaalkracht en koestert hoop voor na het bloeden.
Ze gaan de nachtwinkel binnen en ik loop door. Langs parkeerautomaten en vrouwenklerenwinkels. Intuïtief en onbewust kijk ik naar de tepels van de paspoppen en eenmaal bewust denk ik: Dat moet ik ook zeggen.
Want dit ben ik in mijn blote flikker, goed wetend dat achter de spiegel een verborgen camera staat, verbonden met de ogen van de wereld. Dit ben ik die van kindsbeen af niet kan pissen als er iemand naast mij staat, dit ben ik die draaierig wordt als ik zelfs maar op de schommel zit, dit ben ik die 's ochtends denkt "Vandaag is de dag dat ik verander" en een uur later toch de eerste sigaret van de dag opsteek en mij laat leiden door de klok die tikt en de aardbol die draait.
zondag, januari 11, 2009
Miep!
Een mens wordt niet gelukkig als ie wil veranderen. Zij wordt gelukkig als ze verandert zoals voeten in slippers schuiven en het haar niet kan bommen of ze nu badkamerroze of sinaasappelgeel zijn. Koste wat kost is uit den boze, want tussen droom en daad ligt onze embryo te sudderen in eigen nat.
